Stratix-partner Rudolf van der Berg heeft een blog geschreven over de aanstaande consultatie van de Europese Commissie over internet en dataverkeer. De Commissie stelt de telecomaanbieders centraal, ten koste van andere belangen.
De hele Engelstalige blogpost is te lezen bij het Disruptive Competition blog van CCIA. Hieronder volgen de hoofdpunten:
De Europese Commissie lanceert binnenkort een openbare consultatie over de toekomst van de connectiviteit in Europa. Een concept van de vragenlijst is eerder deze maand uitgelekt. Deze vragenlijst heeft in de digitale wereld alle alarmbellen laten afgaan, omdat men lijkt voor te sorteren op een taks op contentproviders.
Het ontwerpdocument en een recente toespraak van Europees commissaris Thierry Breton bevatten een aantal goede punten en vragen over innovatie en toekomstige netwerken en bedrijfsmodellen. Ze laten helaas ook een gebrek aan inzicht zien in de verschillen tussen de telecomnetwerken en diensten die via het internet worden geleverd.
Plannen voor een heffing op diensten
Bovendien lijkt de Commissie op zoek naar steun voor haar eigen nogal specifieke plan om de doelstellingen van het Digitale Decennium 2030 te halen. De vragenlijst is toegesneden op een aantal veronderstellingen die leiden tot een “fair share” belasting op technologiebedrijven.
Deze focus op “wie moet betalen voor wat” mist de grote trends in hoe de telecommunicatie zich de afgelopen dertig jaar heeft ontwikkeld. Cruciaal is ook dat de Commissie geen onderscheid maakt tussen de telecommunicatienetwerken en de basale diensten die ermee mogelijk zijn, zoals internet, roaming, telefonie, etcetera.
De afgelopen 30 jaar hebben laten zien dat netwerken en diensten totaal verschillend zijn. Aanbieders van content en applicaties investeren zelf aanzienlijk in netwerken, datacenters, software en unieke content. Dan nog betalen consumenten meer voor hun maandelijkse internetabonnement, dan voor de diensten en inhoud waartoe zij toegang krijgen.
Dataverkeer en investeringen zijn niet gekoppeld
De vragen zijn duidelijk in het voordeel van de grote telecombedrijven en gaan er ten onrechte van uit dat de groei van het internetverkeer direct vertaald kan worden naar investeringen in netwerken. Contentaanbieders worden voorgesteld als de veroorzakers van verkeer, terwijl je eerst zou moeten nagaan of dit überhaupt klopt en wat er geïnvesteerd wordt.
Zo gaan de vragen volledig voorbij aan het feit dat traditionele televisie (kabel en IP-TV) dezelfde capaciteit gebruikt als streaming video. Streaming gebruikt slechts enkele megabits continu, veel minder dan wat het netwerk aankan. Hoeveel bytes een dienst per maand verbruikt, is volledig irrelevant voor de kosten van het breedbandnetwerk. Alleen het piekgebruik telt, wat overigens heel goed hanteerbaar is tegen lage kosten.
Commissie toont ‘telco-centrisch denken’
Helaas is dit ‘telco-centrisch denken’ in de hele vragenlijst terug te vinden. Netwerken en diensten zijn geen gescheiden werelden, ze beïnvloeden elkaar. Het zou inmiddels duidelijk moeten zijn dat contentaanbieders een sleutelrol spelen bij het leveren van de diensten die de klanten van de telco’s willen en waarvoor zij al betalen. Dit besef zou de Commissie helpen om boven water te krijgen of de fysieke netwerken van vandaag gereed zijn voor de diensten van morgen.
